Oke, argumenten, de MusicAll Factory bestaat langer en je weet daar wat er voor kwaliteit afgegeven wordt. NME's kwaliteit wordt al langer over gediscussieerd, en dat van DAPA is nog niets bekend wat het gaat afleveren, maar je kunt er van uit gaan dat het ongeveer gelijk zal zijn aan het NME.
Dus dan maar wat voor indruk ik krijg als ik naar de website van DAPA kijk:
Ik hou niet van Nederlandse bedrijven / opleidingen die onderwerpen op een website (en waarschijnlijk dus ook de lessen) in het Engels zetten en verder alles in het Nederlands te doen. Ik zie daar het nut niet van in, en geeft mij het gevoel van een armzalige poging tot internationaal character, wat natuurlijk ook al in de naam zit.
Je kunt je bijvoorbeeld afvragen waarom de naamsverandering van NME Academie naar Dutch Academy of Performing Arts. NME had nauwelijks naam opgebouwd, dus waarom veranderen?
Of het volgende nieuwsbericht:
Zeer veel studenten waagden dit jaar de sprong naar dé artiestenopleiding: de Dutch Academy of Performing Arts (DAPA). Na een strenge selectieprocedure bleven alleen de beste studenten over.
Allereerst ‘dé’ artiestenopleiding? Nogal pretentieus voor een opleiding die net opgericht is. Wat je daarnaast had willen weten in dit nieuwsbericht is hoeveel schrijven zich in en hoeveel worden er aangenomen.
Het feit dat op de site van het DAPA weinig uitgebreid vermeld wordt over de opzet van de studie, laat staan over welke docenten er verbonden zijn aan de opleidingen, is ook niet hoopgevend. De MAF heeft Edward Hoepelman, toch niet verkeerd.
Of om bij je eindexamenvoorstellingen niet te vermelden waar de voorstellingen zullen zijn…