Nou, deze versie kan in ieder geval in de verste verte niet tippen aan die van Londen en Broadway.
Hou dat in gedachten, en je zal best een leuke avond hebben.
De cast is inderdaad “ongebruikelijk” te noemen.
Het acteerwerk is om te huilen. En sommige rollen zijn simpelweg miscast.
Hier en daar een mislukte noot, maar verder wel leuk gedaan en goed gezongen over het algemeen.
Bij Rene van Kooten als Valjean bijvoorbeeld had ik zoiets van, hij doet het best goed, wel veel maniertjes en standaard houdingen, hier en daar een noot die er een beetje moeilijk uitkomt, acteerwerk niet optimaal, geen band met het publiek
maar aan de andere kant kan ik me niet voorstellen dat iemand anders het in Nederland beter had kunnen doen. Dus toch wel goed gecast. Maar geen vergelijking met bijvoorbeeld John Owen Jones.
Ook heeft Rene een mooie stem in zowel de zachte ingetogen stukken als de hardere stukken.
Nurlaila vind ik erg goed en getalenteerd, maar in deze rol totaal misplaatst.
Het acteerwerk was op zijn zachts gezegd ongeloofwaardig te noemen. En ik snap die hele R&B sound bij Fantine ook niet zo. (Neem mijn hand, en leid me naar ver-lo-ho-ho-si-hiing, yeah".
Susan Seegers als Cosette, totaal miscast. Geen woorden voor.
Ook onverstaanbaar. Laatste scene wel goed gespeeld.
Wim van den Driessche als Javert. Acteerwerk onder de maat en onverstaanbaar. Solo's totaal niet te volgen en alle tussenstukjes de melodie ver te zoeken.
Carlo Boszhard, goed, erg goed. Goed gespeeld, hij was echt Thenardier.
Verrassend.
Freek Bartels, op zich goede keuze voor de rol. Erg geforceerde manier van zingen, zo zongen veel jongens in het ensemble trouwens. Daar stoorde ik mij aan. Steeds het laatste woord van een zin heel erg geknepen door de keel met een kaasrasp vibrato. Zoals Bill van Dijk dat ook doet.
“ooor je 't ziiiiiiingen op de straaaaaaat”. Ik vraag me af hoe zijn echte stem klinkt.
Die heb ik niet gehoord. Alleen een geknepen, vervormd iets.
Net als de andere jongens in het ensemble.
In het lied “drink met mij” zong alleen de jongen met de eerste zin met zijn eigen stem. Een mooie warme, gevoelige stem. De rest van de jongens deed dat rare geknijp. Vreemd, dat hoor je in Londen helemaal niet. Daar heeft iedere stem wel identiteit en warmte, niks geknepen.
De priester aan het begin zong trouwens ook erg mooi.
Marius, ik had Jamai's vervanger, een Belgische jongen. Hij was best goed.
Een verademing om een jongen met zijn normale stem te horen zingen, warm geluid en ontspannen.
Celine als Eponine heeft me een beetje verrast.
Goed gespeeld en gezongen. Haar solo in One day more was bijzonder goed.
Die latere zinnetjes er doorheen weer wat minder. De tussenstukjes in de show ook goed gedaan.
Madame Thenardier vond ik wel aardig.
Goede verschijning voor de rol. Ik had eerst het idee dat ze niet de eerste cast was. Maar het kwam niet helemaal uit de verf, maar ook niet slecht.
Sowieso stonden veel mensen een beetje voor zichzelf te spelen, zonder echt een connectie met het publiek te krijgen.
Er lagen ook magazines bij het theater die je mee kon nemen, met daarin een interview met Erwin van Lambaart, die aangeeft waarom hij de betreffende persoon voor elke rol heeft genomen:
Nurlaila: een van de mooiste stemmen van Europa, toen we hoorden dat veel andere producties een R&B Fantine namen, hebben we meteen al onze pijlen op Nurlaila gericht.
Wim van den Driessche: Javert wordt heel vaak door een Vlaming gespeeld. Dat werkt blijkbaar. (de enige die ik kan verzinnen is Hans Peter in Londen en daar waren de meningen zeer over verdeeld).
Suzan Seegers: De partijen van Cosette zijn erg moeilijk, dat moet je toch maar even kunnen. Daarnaast is Susan een prachtig poppetje. Ook had ze al eerder auditie gedaan voor de rol, maar was toen afgewezen. Ach ja, dat kan iedereen weleens overkomen.
Madame Thenardier (weet haar naam even niet): Ik wilde voor deze rol eigenlijk perse een bekend iemand/duo. Toen zij auditie kwam doen waren we het er toch wel over eens dat zij het moest worden en heb ik me er overheen moeten zetten.
En nog veel meer van die vreemde opmerkingen.
Met wat voor ideen is deze productie gecast?
En zou iemand met zulke ideen uberhaubt iets met het artistieke gedeelte van een musical te maken mogen hebben?
Ik heb toch iets meer geschreven dan ik in eerste instantie wilde, maar nu kan je in ieder geval lezen hoe ik het ervaren heb.
Veel plezier, laat even weten wat je ervan vond.