Hoi!
Ik heb een monoloog gedaan van “Drie zusters” uit 1901.
Het is wel een korte monoloog, ik typ hem hieronder wel!
Waarvoor doet ze auditie?
xxx
Hester
Ze kunnen allemaal dood vallen, allemaal. Dat denkt maar, omdat ik dokter ben, dat ik iedere ziekte kan genezen, maar ik weet absoluut niets, ik ben alles vergeten wat ik wist, ik weet níets, écht níets meer. Doodvallen kunnen ze. Vorige week woensdag moest ik een vrouw behandelen - en die ging dood, en het is mijn schuld dat ze dood ging. Ja… vijfentwintig jaar geleden, toen wist ik nog wel iets, maar nu weet ik niets meer. Niets. Misschien ben ik wel geen mens, maar doe ik maar of ik handen heb, en voeten, en een hoofd; misschien besta ik helemaal niet en denk ik alleen maar dat ik loop, en eet, en slaap. O, ik wou dat ik niet bestond! God mag ’t weten… eergisteren conversatie op de club en maar praten, Shakespeare, Voltaire… ik heb niets van ze gelezen, nog nooit, maar ik trok een gezicht of ik ze wél gelezen had. En de anderen ook, net als ik. Misselijk gedoe! Bekrompen! En toen moest ik weer denken aan die vrouw die ik woensdag heb laten creperen… en alles kwam weer boven, en ik voelde me plotseling zo belazerd, zo walgelijk, zo afgrijselijk.