Bekerkraakbeentjes die naar voren kantelen, die moet ik is opzoeken. Ik ben tot nu toe altijd BIJ het naar achter kantelen blijven haken. Maar het is logisch ( als ze naar voren kunnen kantelen ), dat ze dan ontspannender worden. Anyway, natuurlijk zorgt het schildkraakbeen niet alleen voor de pitch, maar nu we er dieper op ingaan vind ik het wel leuk worden.
Over het mond open doen of niet blijf ik erbij dat je hetzelfde geluid kan creeren ook als je mond niet zo ver open gaat ( hetzelfde geluid als wanneer je je mond helemaal, half, een kwart of iets in die richting open gooit ). Ik heb nog geen klankkleur ontdekt hier zittend achter mij computer die ik niet kan creeren zonder m'n mond open te gooien ( en dat heeft niet alleen te maken met het verlagen van het strottehoofd ). Daarbij blijf ik er ook bij dat het bij technieken als cry, belt, sobbing het niet nodig is om je mond ver of half ver of iets in die richting open te doen. En deze verschillende kwaliteiten bepalen toch echt de klankkleur..
Dan is mijn vraag als volgt: Als ik in dunne stembanden zing ( cry bijvoorbeeld ) is mijn kaak natuurlijk ontspannen, de spieren binnen in werken. Maar mijn kaak hangt niet zoals die van Freek hangt. En dan kan je natuurlijk wel zeggen wat is het fijnst voor jou ( degene die zingt ). Maar ik vind dat op het moment dat de techniek mede bepaalt hoe je interpretatie er uitziet je je toch moet afvragen of zo'n laag hangende kaak wenselijk is.